با خیلی از خانواده ها که درباره فرزندپروری صحبت می شود، آنها به مشاور و روان شناس ممکن است بگویند که شما شاید خودتان تجربه نکرده باشید یا خودتان بچه نداشته باشید، در برابر خواسته های بچه ها نمی توان پاسخ منفی داد چرا که آنها واکنش های عجیب و غریب از جیغ زدن و گریه کردن تا آبروریزی در مکان های عمومی را انجام می دهند.
اما سوال این است که آیا بچه ها ما را کنترل می کنند یا ما بچه ها را ؟ و یا آیا اساسا کنترلی در این زمینه می بایست صورت بگیرد یا اینکه تربیت صحیح در برابر خواسته های بچه ها مورد نیاز است. گاه پیش می آید که در برابر خواسته های بچه ها در هر سنی می بایست قدرت «نه گفتن» داشته باشیم و این یک مهارت است که باید خودمان به فرزندانمان از همان دوران کودکی آموزش دهیم.
*از جملات مثبت برای «نه گفتن» استفاده کنید
کودکتان را برای خرید برده اید و او مدام دامان شما را می کشد و شکلات می خواهد. شما هم به او می گویید قبل از شام نمی شود شکلات بخوری. او پاهایش را بر زمین می کوبد و شما دوباره «نه» میگویید. او این بار محکمتر پا می کوبد و بلندتر جیغ می زند.
تا شما به راهروی چهارم برسید او پنج بار قشقرق به راه می اندازد تا به خواسته اش برسد. شما هم یا تسلیم خواسته او می شوید تا از شر سر و صدا و آبروبری های او در فروشگاه خلاص شوید و یا محکم بر سر حرف خودتان می ایستید و سرخ و سفید می شوید که در هر دو حالت شرایط برای شما و کودک سخت می شود. بعضی از کودکان تنها با شنیدن کلمه نه نمی توانند علت بعضی از قوانین را بفهمند.
متخصصان روانشناسی خانواده معتقدند می توانید با این کودک به گونه مثبت حرف بزنید و به همان نتیجه برسید. مثلا به جای اینکه بگویید قبل از شام نمی توانی شکلات بخوری می توانید به او بگویید بله تو اجازه داری شکلاتت را بعد از شام بخوری.
نکته دیگر این است که به یاد داشته باشیم برای آموزش خیلی مسائل تربیتی به بچه ها اول باید خودمان بدان عمل کنیم مثلا اگر انتظار داریم بچه مان راستگو باشد، اول باید خودمان راستگو باشیم و موارد دیگر نیز همینطور است شاید این نکته به ظاهر ساده بیاید اما مسئله این است که بچه ها از عمل ما بیشتر یاد می گیرند تا از حرفهایمان.
**7 قانون برای «نه گفتن» به بچه ها
1/ حواس کودکتان را پرت کنید
وقتی در حال انجام کار اشتباهی است٬ به او بگویید : بیا یک کار جدید کنیم ، یا بگویید: بیا ببین دارم چه کار می کنم!
فقط وقتی کودکتان در حال صدمه زدن به خود یا دیگری بود به او نه بگویید و از او بخواهید کاری را انجام ندهد.
2/ از افعال مثبت استفاده کنید
مثلا به جای اینکه بگویید با دستان خیس کتاب را ورق نزن بگویید : دست هایت را خشک کن بعد کتاب را ورق بزن.
3/ محدودیت های کودک را اعلام نکنید
در عمل نشان دهید. مثلا وقتی در حال بهم ریختن کشو برای پیدا کردن یک لباس است به جای اینکه بگویید کشو را بهم نریز٬ بگویید : بعد از کارت کشو را مرتب کن.
4/ به فرزندتان حق انتخاب دهید
به جای اینکه بگویید: نه امروز پارک نمی رویم، بگویید: به جای پارک رفتن برویم دوچرخه سواری یا استخر؛ یکی را انتخاب کن.
5/قوانین را برای او از قبل مشخص کنید
اگر قوانین را مشخص کنید، مجبور نیستید مرتب به او نه بگویید.
6/حرف خود را عوض نکنید
فرزندتان باید یادبگیرد که نه٬ به معنی نه است و هیچ جیز نمیتواند آن را عوض کند.
7/از کار بد بازداشتن صرف، بی تأثیر است
به یاد داشته باشیم که نکن، دست نزن، حرف بد نزن، تف نکن، داد نزن، جیغ نزن، ندو، نریز، نپاش، اونجا نه، نه نه نه…
از کار بد بازداشتن کودک، مساوی است با انجام ندادن هیچ کاری. کودکی که فقط از کار بد بازداشته شود، پنهان کار، دروغگو، متظاهر ، چاپلوس ، لجباز ، کینه توز ، خودآزار و دگر آزار می شود. حال آن که آموختن خوبی وظیفه ی پدر و مادر و کار ساده ای است.
بنابراین وظیفه والدین آموختن همراه با فعالیت است و با فعالیت است که آفریدن و رشد و تکامل ممکن می شود.
این مقاله برای من مفید بود
1+ 0 نفر این مقاله را پسندیده
